Co robić, jeśli z uśmiechem ci nie do twarzy?
Niestety nie wszystkich matka natura obdarzyła pięknym uśmiechem. Nie wszystkie błędy matki natury naprawi aparat na zęby. Bywa też tak, że zęby tracimy w wypadku, lub w bójce. Jeżeli nasza praca wymaga nieskazitelnego wyglądu (i uśmiechu), to mamy nie lada problem.
Jakie możemy znaleźć rozwiązanie? Jeżeli korzeń jest zdrowy i nienaruszony, może wystarczy nadbudowa. Zawsze jest jeszcze proteza - taka przysłowiowa "sztuczna szczęka", która może dać komfort estetyczny, ale niekoniecznie będzie to trwałym i wygodnym rozwiązaniem.
Są korony - ceramiczne, cyrkonowe. Dość drogie rozwiązanie, ale bardzo skuteczne.
Jednak jeżeli uszkodzeniu uległ również korzeń i najlepszy będzie implant stomatologiczny.
Kwestia estetyki
Dbanie o swój wygląd jest czymś zupełnie normalnym. Wychodzimy z domu schludnie ubrani, dbamy o uczesanie, wygląd naszej cery, a nawet stan paznokci. Mimo to czasem pojawia się defekt, którego nie potrafimy sprytnie zamaskować. Może nim być przebarwienie szkliwa wynikające chociażby ze zbyt częstego spożywania kawy czy niedostatecznej higieny jamy ustnej.
W tej sytuacji powinniśmy umówić się na konsultacje z dentystą. Dzięki temu uzyskamy szczegółowe informacje o źródle naszego problemu oraz możliwych sposobach radzenia sobie z nim. Niechciany odcień zębów nie jest w dzisiejszych czasach czymś, czego nie da się pokonać ? to jedynie kwestia zastosowania odpowiednio dobranych zabiegów.
Wprawdzie nie można nam zagwarantować tego, że po zaledwie dwóch wizytach w celu usuwania przebarwień uzyskamy w pełni satysfakcjonujące nas rezultaty, ale z pewnością należy założyć, że każde szkliwo da się przywrócić do przyjemnego dla oka, śnieżnobiałego stanu. Wystarczy poprosić o pomoc profesjonalistę.
Historia mostów kompozytowych
System mostów kompozytowych ? metoda stosowana w stomatologii, opracowana przez Cezarego Turostowskiego, przy współpracy z Katedrą Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.
Pierwsze mosty wykonane zostały w Katedrze Ortodoncji i Ortopedii Szczękowej Pomorskiej Akademii Medycznej w 1992 roku. Początkowo traktowane jako tymczasowe rozwiązanie, po siedmiu latach, w wyniku postępów badań nad mostami uzupełnienia te zaczęto traktować jako docelowe.
Mosty początkowo wykonywano u pacjentów leczonych ortodontyczne z wrodzonym brakiem siekaczy bocznych górnych (dwójek). W późniejszych latach zaczęto uzupełniać także inne zęby, zwłaszcza przedtrzonowce. W części przypadków wzbogacano most kompozytowy o licówkę lub wydmuszkę porcelanową co spowodowało zwiększenie atrakcyjności mostu. Z czasem metoda ta znalazła także pozytywne zastosowanie wśród osób starszych.
Różne metody wykonania mostów określono wspólną nazwą SMK systemu mostów kompozytowych1.
Zwieńczeniem badań była praca doktorska napisana w czerwcu 1999 roku przez Cezarego Turostowskiego pt. "Mosty kompozytowe konstrukcji własnej stosowane w odbudowie górnych bocznych siekaczy". Patronat nad pracą objęła Prof.dr hab. Irena Karłowska.
W roku 2003 zostały zorganizowane liczne cykliczne kursy2 dla zainteresowanych lekarzy, a także warsztaty w akademickich, ortodontycznych ośrodkach dydaktycznych w całej Polsce.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych